To marketplace του eshops.gr είναι σε διαδικασία δοκιμών ελέγχου και δεν πραγματοποιούνται πωλήσεις.

Floppy, Tape Drives

Floppy drives, tape, τιμές, προσφορές, floppy disk, συσκευές 2022-2023

Floppy drives, tape, τιμές, προσφορές, floppy disk, συσκευές 2022-2023

Μονάδες δισκέτας

Η μονάδα δισκέτας (floppy drives) είναι οι συσκευές ή οι μονάδες αποθήκευσης που διαβάζουν και γράφουν δισκέτες.

Η δισκέτα είναι ένα μέσο αποθήκευσης δεδομένων μαγνητικού τύπου, που σχηματίζεται από ένα λεπτό κυκλικό φύλλο (δίσκος) από μαγνητίσιμο και εύκαμπτο υλικό. Περικλείεται σε ένα κάλυμμα από πλαστικό, τετράγωνο ή ορθογώνιο.

Διαχρονική ιστορία

Οι δισκέτες ήταν πολύ σημαντικές τη δεκαετία του 1980 και του 1990. Πλατφόρμες όπως οι υπολογιστές Apple II, Macintosh, Commodore 64, Atari ST, Amiga και IBM τις χρησιμοποιούσαν για τη μεταφορά δεδομένων μεταξύ υπολογιστών και τη δημιουργία μικρών αντίγραφων ασφαλείας. Πριν από τον σκληρό δίσκο του υπολογιστή, οι δισκέτες χρησιμοποιήθηκαν για την αποθήκευση του λειτουργικού συστήματος (OS) ενός υπολογιστή, λογισμικού εφαρμογών και άλλων δεδομένων.

Τα λειτουργικά συστήματα αποθηκεύονταν σε μια δισκέτα. Η δεύτερη μονάδα δισκέτας ήταν η μονάδα δίσκου “B:”.

Στη δεκαετία του 1990, η αύξηση του μεγέθους του λογισμικού σήμαινε ότι πολλά προγράμματα διανεμήθηκαν σε ένα σύνολο δισκέτας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η διανομή λογισμικού έγινε σε CD-ROM.

Ιστορία

Η γέννηση της δισκέτας αποδίδεται στον Άλαν Σούγκαρτ, ο οποίος στα εργαστήρια της IBM στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνια, ηγήθηκε της ομάδας ανάπτυξης δίσκων το 1967.

Οι πρώτες δισκέτες χρησιμοποιήθηκαν στην IBM για τη φόρτωση μικροκώδικων στον ελεγκτή δίσκων Merlin, τον IBM 3330, ο οποίος ήταν μια συσκευή αποθήκευσης χωρητικότητας 100 MB. Αυτοί οι δίσκοι ονομάστηκαν δισκέτες λόγω της ευελιξίας τους.

Το 1971, η IBM παρουσίασε τον πρώτο “δίσκο μνήμης”, όπως ονομαζόταν τότε η δισκέτα. Μια δισκέτα 8 ιντσών, η οποία αποτελούταν από ένα δίσκο από εύκαμπτο πλαστικό υλικό, καλυμμένο από ένα στρώμα οξειδίου του σιδήρου, τυλιγμένο σε προστατευτικό ύφασμα. Τα δεδομένα γράφονταν και διαβάζονταν από τη μαγνητική επιφάνεια του δίσκου. Θεωρήθηκε μια επαναστατική συσκευή, λόγω της φορητότητάς της, η οποία παρείχε έναν νέο και εύκολο τρόπο για τη φυσική μεταφορά δεδομένων.

Το 1973 ξεκίνησε την Shugart Associates για την ανάπτυξη και κατασκευή floppy drives και δισκετών.

Ο Shugart χώρισε τους δρόμους με τη Shugart Associates το 1974, λίγο πριν παρουσιάσουν το 5¼ minifloppy, το οποίο είχε ζητηθεί από τα εργαστήρια Wang για τους επιτραπέζιους υπολογιστές τους και το οποίο τελικά θα γινόταν το πρότυπο για τους προσωπικούς υπολογιστές.

Μέχρι το 1978 υπήρχαν περισσότεροι από 10 κατασκευαστές floppy drives και δισκέτας 5 ¼ ”.

Το 1981, η Sony παρουσίασε τις πρώτες floppy drives και δισκέτες 3½. Αυτός ο δίσκος έγινε το νέο πρότυπο.

Τύποι floppy drives

Υπάρχουν διαθέσιμοι δύο τύποι μονάδων δισκέτας. Η εσωτερική μονάδα, που εγκαθίσταται στο κουτί. Συνδέεται στη μητρική κάρτα με καλώδια που συνήθως βρίσκονται εντός της συσκευασίας. Αυτός ο τύπος δεν χρησιμοποιείται πλέον, και πολλά σύγχρονα κουτιά δεν τον υποστηρίζουν. Πιο διαδεδομένες με τα σύγχρονα δεδομένα είναι οι εξωτερικές μονάδες, που λειτουργούν με καλώδιο USB συνδεδεμένο σε οποιαδήποτε θύρα είναι διαθέσιμη.

Τι είναι η δισκέτα

Είναι μια μονάδα αποθήκευσης, κατασκευασμένη από μαγνητικό υλικό. Είναι πολύ λεπτή και εύκαμπτη και περικλείεται σε πλαστικό τετράγωνο. Αυτή η συσκευή είναι επιρρεπής σε βρωμιά, οπότε μπορεί να σταματήσει να λειτουργεί μετά από λίγο καιρό.

Οι δισκέτες διαβάζονται από τις μονάδες δισκέτας (floppy drives).

en_GBEnglish

Main Menu